Historia Pływania

Jak to właściwie było z tym pływaniem?

Pierwsze informacje dotyczące sposobów nauczania pływania ukazały się w 1537 roku w książce pt. "Pływak" w Niemczech opracowana przez Mikołaja Wynmana. A kiedy ludzie zaczęli pływać? Woda nie jest naturalnym środowiskiem człowieka, a mimo to już ludy pierwotne doceniały tę umiejętność jako środek zwiększający skuteczność łowiectwa i zbieractwa. Pływanie było jedną z umiejętności zapewniających harmonijny rozwój całego ciała.
Gdyż już nawet wtedy wiedziano że jest pływanie jest idealne do utrzymania atletycznej rzeźby ciała. Starożytni Rzymianie nauczali pływania poprawiając skuteczność bojową swoich żołnierzy, ale wznosili również okazałe baseny, które skupiały arystokrację Rzymu. Sztuka pływania i nauczania pływania została zahamowana w okresie średniowiecza, w tym to okresie bowiem bardziej dbano o rozwój duszy, a ciało pozostawało na dalszym planie. W 1587 ukazuje się druga pozycja piśmienna " O sztuce pływania" Everarda Digby humanisty ang. obie wymienione pozycje przedstawiają proste sposoby nauczania pływania

Jak uczono pływania?
Nauczano indywidualnie wykorzystując różne przedmioty pływające np. : pęki sitowia , pęcherze zwierzęce. Początkowo nauczano pływania tylko na otwartych akwenach technikami żabką na plecach (tzw. "gleich" ) i żabką na piersiach. W kolejnych latach następuje szybki postęp w metodach nauczania i rozwoju technik pływackich zapoczątkowany w XVIII wieku rozwojem niemal w całej Europie Szkół Pływania. Zaczęły powstawać również sztuczne zbiorniki wodne kryte i odkryte. Prym w nauczaniu pływania wiodły szkoły wojskowe. W celu poprawnego nauczania technik pływackich na lądzie, na sucho budowano specjalne konstrukcje, w wodzie natomiast powszechne było podwieszanie ćwiczących na wędkach.

Komentarze

Prześlij komentarz